Marjan en Kees wilden van hun logeerkamer een luxe badkamer maken. Ze hielden er allebei van om uren in bad te liggen met waxinelichtjes er omheen en een glaasje wijn erbij.
Kees was een handige jongen en hij wilde zelf de waterleiding wel aanleggen maar twijfelde nog wel om een loodgietersbedrijf in te huren. Hij had wel meer in huis gedaan, dus zijn vriendin vertrouwde het wel. Een dag lang verdiepte hij zich in de theorie van waterleidingen. Toen reed hij naar de doe-het-zelf zaak met een boodschappenlijstje.
Waterleiding leggen wat heeft u nodig hiervoor?
Kunststof pijp, t-stukken, verloopstukken, wandbeugeltjes, moffen… Marjan zag het lijstje en lachte: ik heb geen idee wat het allemaal is, maar je zult het wel weten. Vol vertrouwen knikte Kees van ja en een paar uur later was hij terug en lagen de artikelen van het lijstje uitgespreid op de vloer van de nieuwe badkamer.
Terwijl Marjan zich beneden probeerde te verdiepen in een boek, hoorde ze allerlei geluiden van boven komen. In het begin was het gewoon het gerommel en geklop dat nou eenmaal bij bouwwerkzaamheden hoorde, maar na een uur hoorde ze een schreeuw. Toen ze gealarmeerd naar boven ging, zag ze dat er een straaltje water onder de deur vandaan kwam.
Wat kost een waterleiding leggen?
Daar binnen zat Kees met een verwilderd gezicht ergens aan te draaien. “Ik heb die buis te kort afgezaagd en nou sluit het verloopstuk niet!” zei hij boos. “Kan ik weer een nieuwe buis halen.”
Hij reed nog eens naar de doe-het-zelf winkel, zuchtte eens en het gerommel en geklop begon weer. Toen Marjan dacht dat hij nu wel klaar zou zijn, keek ze omhoog en zag een donkere kring in het plafond verschijnen. Van boven kwam gevloek.
Op dat moment was het haar duidelijk: een waterleiding leggen is een vak apart. Ze opende haar laptop en zocht een tijdje. Even later overhandigde ze Kees het telefoonnummer van een goedkope loodgieter uit Amsterdam en vroeg een vrijblijvende offerte aan.
